Bodrum ve Kos adası arasında,; 21 Temmuz 2017 tarihinde, saat 01.31’ de 6.6 büyüklüğünde  deprem olmuştu. 11 sn süren bu deprem de;  AFAD, tisunami dalgalarının boyu 1,5 metreyi bulduğunu; Kandilli Rasathanesi ise,  tsunami dalgalarının 30 cm ye ulaşıldığını  ve 100 metre kadar kıyı şeridinden içeriye kadar ilerlediğini açıklamıştı. 

    
Amerikan Jeolojik Araştırma Merkezi tarafından, bu depremin büyüklüğünü 6.7 olarak açıklamıştı. Can kaybı olmamıştı. Korku ve panik ile pencereden atlayan 80 vatandaşımız yaralanmış, bazı binalarda hasar tespit edilmişti. Bu afette beni sevindiren;  yıkılan bina nedeniyle can kaybının olmamasıydı.  Endişelendiren tek şey,  panik yüzünden yaralanan 80 vatandaşımızdı.  Korku,  bir belirsizlik karşısında tehdit algısı ile tetiklenen ve kontrolsüz tepkilere yol açan, genetik olarak yıllarca bizlere aktarılmış bir duygudur.  Hayatta kalma içgüdüsüdür . Küçük Asya   “ Anadolu” , tarihler boyunca özellikle deprem gibi doğal afetlere maruz kalmıştır. Geçmişten bize miras kalan deprem korkusu ile hayatlarımızı kaybetmek istemiyoruz. Fakat; geçmişten bize miras kalan en büyük korkularımızdan biri de salgın hastalıklardır. Tarihimizde tanık olduğumuz; veba veya İspanyol gribi salgınlarda yüzbinler hatta milyonlarca insan ölmüştür. Deprem  ve diğer doğal afetlerden daha çok can kaybı yaşanmıştır . COVİD19 salgını sürecinde; “hayat eve sığar” ve “ Biz bize yeteriz Türkiye” sloganı ile   kendimizi evimizde güvende hissettik.      O güvendiğimiz evlerimizde, 30 Ekim 2020 tarihinde, saat 14. 51’ de İzmir Seferihisar ilçesi  Doğanbey  kıyısına 5 km uzaklıkta, Sisam Adası arasında merkezi olan bir deprem yaşadık. İlk açıklama da depremin şiddeti 6.6 idi.  Kandilli Rasathanesi depremin büyüklüğünü 6.9 olarak ve süresini  25 sn olarak güncellemiştir.  Amerikan jeolojik Araştırma Merkezi ise, depremin büyüklüğünü 7.0 olarak açıklamıştır. Depremin şiddeti konusunda bir fikir birliği olmasa da,  itiraz edemeyeceğimiz bir gerçek var ; depremin sıfır noktasından 5-6 km uzaklıktaki  Doğanbey kıyı şeraitindeki konutlar da herhangi bir hasarın olmamasıdır. Fakat, depremin sıfır noktasına 60 km uzaklıktaki İzmir’in Bayraklı ilçesinde 20’adet binanın çökmesi sonucu 115 vatandaşımızı kaybettik. Bizi en çok üzen; gündüz çalışırken güvenerek bıraktığımız evlerimizde, uzaktan eğitim yaparken canlarını kaybettiğimiz evlatlarımız; onlarla birlikte olan eşlerimiz,  büyük annelerimiz, büyükbabalarımız, evlerinde uzaktan çalışan eşlerimiz. 

Yeterli kontrolleri yapılmamış, gecekondu zihniyeti ile yapılmış, çürük raporu almış sözde güçlendirilmiş bu binalarda canlarımız yandı. Hatta daha kötüsü; salgın gibi çok daha ciddi tehlikeyi göz ardı ederek ; hayatı sığdırmaya çalıştığımız evlerimizi terk etmek zorunda kaldık. 
     
Sonsuz bir evren de belki de tek olan; bize yaşam şansı verilmiş mavi gezegenimiz de yaşıyoruz. Yaşam şansı verilmesi kutsal olsa da; yaşadığımız dünyanın gerçekleri de var. Din, dil ve ırk ayrımı gözetmeksizin yaşadığımız doğal afetler dünyamızın gerçeğidir. Tüm dünya da ; bu doğal afetlere karşı önlemler alınmış, gerekli mevzuatlar oluşturulmuştur. Ülkemizde de ilgili önlemler planlama yapılmış olsa da ; uygulama da yaşadığımız sıkıntılar. Denetimlerin eksikliği; kaçak yapılarda uygulanan imar afları gibi bir çok sıkıntımız var. 
      
Hayatımızı eve sığdırmak zorundayız. Kentsel dönüşüme önem vermeliyiz. Olmaz demeyin. olur. İstanbul derken; İzmir de oldu. Sağlık bakanı sn. Fahrettin Koca; covid19 salgınına bağlı vefat sayısını 10887 olarak açıkladı. Bu sayı kaybettiğimiz canlar.  08. 11.2021 . İzmir de deprem sonrası panik ve yaşam mücadelesinde bu salgına karşı önlemlerimiz göz ardı ettik. korkum; İzmir de hasta sayısının artmaması. İzmir in tesellisi sadece 20 binada yıkım olması ve güvenli  toplanma alanlarının çok olması. İstanbul gibi büyük metropolde böyle bir yıkımın yaşanmasını düşünemiyorum. Şu anda bile salgının en yaygın yaşandığı bu İstanbul’da depremin yıkımına  karşı ivedilikle önlemler alınmasını diliyorum.