Yine bir acıyı toplumca yaşamak zorunda kaldık. Aslında bize kendisini hiç unutturmayan deprem gerçeği bir kez daha canımızı yaktı. Onlarca insanımız hayatını yitirirken, binlerce insanımız da evsiz kaldı.

Depremin hemen arkasından yine yardımlar çığ gibi başladı. Ülkenin her köşesinden depremde zarar görenler için inanılmaz bir dayanışma yapıldı. 

Toplanan yardımların afetzedelere ne denli yansıyacağını ileriki günlerde göreceğiz. Daha önceki deneyimlerimiz bize bu yardımların yerine hiç ulaşmayacağını hatırlatan olaylarla dolu.

Herşeyden önce gerek sosyal medyada gerekse de basın yoluyla yapılan yardımların göstermelik olduğu gerçeği geçmiş hafızalarımızdaki yerini taptaze koruyor.

Aslında en yakın akrabasının dahi yardımına koşmayan, komşusunun aç olduğunu bile bile horul, horul uyuyabilen insanların bu tür yardımlar için ön saflarda yer almasını artık sanıyorum toplumca kabullendik. 

Yanıbaşında açlıktan kıvranan insanları göremeyen, muhtaç olduğu ilacına bile bir dirhem katkıda bulunmayan insanlarımızın yardım söz konusu olunca fotoğraflarının paylaşıldığı ortamlarda hava atmalarının önünü bir türlü alamamak ise ayrı bir derdimiz. 

Yardım adı atında birçok kanalda toplanan paralar ise önceki dönemlerde yaşandığı gibi asla toplanamayacak. Canlı yayınlarda hava atarak paralar bağışlayanlar ertesi gün telefonlarını dahi açmayacaklar.

İnanın bana toplanan onlarca para veya malzeme yerine ulaşmayacak. Yine kızılayın verdiği çadırda, çorba kuyruğunda insanlar izleyeceksiniz televizyonlarda.

Bir süre sonra gündem değişecek ve Elazığ depremini kimse hatırlamayacak bile.

Özellikle kendi mesul oldukları il veya ilçelerde birçok insan perişan aç, susuz, işsiz ve evsizken, kendi oturdukları binalar çürükken, şimdi Elazığ'a yardım getirdik diyerek medyada boy göstermelerine hayret ediyorum. Kim mi onlar? Tabi ki Belediye Başkanları!

Sağ elinin verdiğini sol elin bilmemesi gerektiğinin önemini belirten bir dine sahip olmamıza rağmen, nedir bu reklam merakı? Verdiklerinizi sosyal medyada yada yazılı veya görsel medyada paylaşmasanız olmuyor mu? Yardımların değeri mi düşüyor? Belki niyetiniz halis ama kamuoyu böyle görmüyor. Vatandaşlar reklam kokan hareketlerden hiç hazetmiyor.

Hakiki ve samimi duygularla bu işleri yapanları tenzih ederim. Ancak sayılarının az olduğunu da kabul edelim.

Yardıma muhtaç insanları çok uzaklarda aramayın. Hemen yanıbaşınıza bir bakın göreceksiniz. Belediyeler öz işlerine dönmeyi ne zaman düşünüyor acaba? Deprem bölgesinde boy gösteren Başkanlar kendi mıntıkalarındaki evlerin yıkılmayacağının garantisini vermişler midir? Sorumlu oldukları bölgelerde yardıma muhtaç insanlar bitmiş midir?

Yardım yaptıkları için kimseyi suçlamak değil maksadım. Ancak herkes kapısının önünü süpürmüş müdür? Merak etmekteyim.